۱. بنویس… حتی اگه فقط یه کلمه‌ست

لازم نیست همیشه یه داستان بلند بنویسی. گاهی فقط نوشتن یه کلمه، مثل «خسته‌م» یا «کلافه‌م» خودش یه قدمه برای سبک‌تر شدن. همون لحظه‌ی نوشتن، انگار بخشی از اون حال بد رو می‌ذاری روی کاغذ.

۲. دفترتو قضاوت‌گر انتخاب نکن!

دفترت باید یه جایی باشه که توش راحتی. پس لازم نیست نوشته‌هات شبیه نثر ادبی باشه! حتی می‌تونه پر از غلط املایی، شکلک، یا حتی خط‌خطی باشه. دفتر خودته، حال دل خودته، قانون رو خودت می‌ذاری.

۳. دفترت رو قشنگ کن تا بیشتر بهش سر بزنی

از استیکرنوت‌ها، خودکارهای رنگی، نوارهای تزئینی و حتی نقاشی‌های بامزه استفاده کن. هر چی دفترت جینگیلی‌تر باشه، نوشتن توش بیشتر حالتو خوب می‌کنه.

۴. از نوشتن سپاسگزاری شروع کن

هر روز سه چیز کوچیک که بابتشون شکرگزاری، بنویس. حتی اگه یکی‌شون این باشه: «امروز هوا ابریه و من عاشق ابریم». این تمرین ساده، کم‌کم مغزتو عادت می‌ده به دیدن خوبی‌ها.

۵. با خودت حرف بزن، اما روی کاغذ

یه صفحه از دفترتو اختصاص بده به گفت‌و‌گو با خودت. بنویس: “سلام من! امروز حالم اینجوریه…” و بذار حرف دلت بریزه بیرون. خیلی وقتا جواب‌هامون رو از دل خودمون درمیاریم، فقط باید یه گوش شنوا باشیم—اون گوش، همون دفترته!

💖 جمع‌بندی جینگیلی‌طور:

دفتر و خودکار شاید ساده به نظر بیان، ولی توی دنیای شلوغ امروز، می‌تونن حکم آرام‌بخش رو داشته باشن. اگه نوشتن رو تبدیل به یه عادت کوچیک روزانه کنی، خیلی زود می‌فهمی که چقدر کمک می‌کنه حالت بهتر بشه.

پس برای حال دل خودت هم که شده، یه دفتر جینگیلی بخر و بذار اولین جمله‌ش این باشه:

«من اینجا می‌نویسم که خودمو بهتر بشناسم.» ✨